De eerste les van het project is voorbij. Vanuit mijn ervaring in een paar woorden omschreven: genieten, verbazen, ontdekken en vooral uitgeput.
Ik heb nog nooit eerder op een school gewerkt dus de hele les was echt een grote ervaring. Ik ben er nu achter gekomen dat veel kleuters niet kunnen lezen, nog geen 1 meter 50 zijn en ze je de oren van het hoofd kletsen!
De eerste les werd geleid door Elsa. Eerst was er een kringgesprek over boeken. Het doel was steeds dat de kinderen zelf moesten ontdekken. Elsa stelde dus veel open vragen zoals; ‘hoe worden boeken gemaakt, hoe worden plaatjes gemaakt, hoe kan men heel veel plaatjes maken en maar één keer iets hoeven te tekenen’. Hierdoor kwamen de kinderen uiteindelijk zelf op stempels! Erg verrassend.
Na het kringgesprek werd er een presentatie getoond. Deze had ik in elkaar gezet. De presentatie bestond uit plaatjes van verschillende letters uit verschillende landen. Zoals Arabische letters, spijkerschrift of Chinese letters.
Daarna gingen de kinderen zelf aan de slag. Ze gingen nu lekker zelf ontdekken hoe ze stempels moesten maken. Elsa had voor heel veel materialen gezorgd. Zoals houten knijpers, rietjes, foam, breikatoen en karton.
Elsa en ik liepen door de klas om ze te observeren en om op een bepaalde manier te helpen. Het idee was namelijk dat de kinderen zelf alles gingen ontdekken dus wij mochten niets voorzeggen. Hierdoor ging het bij sommige kinderen fout, ze durfde niets te maken of ze konden niets verzinnen.
Maar dat maakte niet uit, van fouten kunnen ze leren. De bange kinderen kunnen we meer zelfvertrouwen geven, door de juiste vragen te stellen kunnen de kinderen op een goed idee komen!
Maar dat maakte niet uit, van fouten kunnen ze leren. De bange kinderen kunnen we meer zelfvertrouwen geven, door de juiste vragen te stellen kunnen de kinderen op een goed idee komen!
Iedereen was lekker aan het knippen, heel veel lijm gebruiken, ware kunstwerken aan het maken, maar vooral lekker aan het kliederen.
Nadat de kinderen dachten dat ze klaar waren met de stempels maken, vroegen ze wat de volgende stap was. Dit gingen we natuurlijk niet voorzeggen en we moesten weer de juiste vragen stellen.
De volgende stap was natuurlijk dat de kinderen de stempels moesten insmeren met verf en de stempels daadwerkelijk afdrukken. Maar ze moesten zelf eerst op het verf komen!
Hierdoor gingen we weer back to the basics, en gingen we analyseren wat men nou precies met stempels doet. Sommige kwamen er snel achter dat ‘het zwarte wat op het papier zit afkomstig is van inkt!’.
Toen haalde we de verf uit de kast en de kliederboel werd nog erger. Kinderen gingen los met verf, en bestreken alles wat maar los en vast zit. Wij wisten natuurlijk dat bij stempels niet alles werd bestreken maar we gingen natuurlijk niets voorzeggen. Hier kwam het ontdekken namelijk weer terug.
Nadat ze klaar waren met verven drukte ze de stempel op het papier. De afdruk was verassend voor de kinderen. We gingen dan samen met ze analyseren wat we zagen en hoe dat precies kwam. Zo waren de problemen die ze hadden gevonden als volgt: Niet alles werd afgedrukt en er was weinig verf op het papier. Door veel te vragen kwamen ze uiteindelijk zelf achter de oorzaken, hier kwam het stukje techniek terug! Ze kwamen erachter dat alleen de hoogste delen werden afgedrukt, de delen met veel verf werden afgedrukt. De delen die droog waren niet en dat je waarschijnlijk veel harder moest drukken!
Er was nog tijd om een tweede of derde afdruk te maken en de kinderen gingen dan door middel van hun eigen bevindingen goed aan de slag. De hoogste delen verven met genoeg verf en hard drukken.
Sommige resultaten waren verbluffend mooi! Als dit door Herman Brood was gemaakt dan had het heel veel geld opgeleverd! Ik ben trots op ze!
Nadat ze waren uitgekliederd gingen we met zijn allen evalueren, en alle ontdekkingen delen.
Dit was het einde van de eerste les in de eerste klas. Deze les werd namelijk nog twee keer uitgevoerd in andere klassen. De juffen die dezelfde les gaven waren Lya en Meike maar er waren deze week ook hulpouders.
In elke klas zitten andere kinderen met andere levenservaringen en zo waren er vele andere verbluffende resultaten.
Hopelijk onthouden de kinderen hetgene wat ze geleerd hebben, maar het belangrijkste is dat ze het met veel plezier hebben gedaan en dat ze techniek gaan waarderen!
Dit was dag één van het project van het Wetenschapsknooppunt Delft op de Triangel. Ik heb genoten, was verbaasd, heb veel ontdekt maar ik was uiteindelijk helemaal kapot. Respect voor de docenten die dit elke dag moeten doen!
De verf werd niet altijd op de goede plek bestroken, maar dat moeten ze zelf ontdekken!
Lekker kliederen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten